Van hot naar her!

Als eerst willen we iedereen bedanken voor de vele felicitaties in vorm van kaarten en bloemen voor onze 25 jarige bruiloft. Wat een mooie dagen hebben we gehad, ja, ik zeg dagen; we hebben namelijk op zondag 10 mei een heerlijk feest gehad in Amerongen met onze familie en dierbare vrienden. Wat een prachtige dag, mooie mensen, mooie locatie, heerlijk eten, goede fotograaf en wat troffen we het met het weer! Een dag van “serieuze” toespraken, mooie ontroerende filmpjes, maar ook een hilarisch filmpje van onze “dagelijkse” gewoontes, die voor ons gezin zo gewoon zijn, maar als je het als parodie en uitvergroot in een filmpje terug ziet, dan wordt het voor veel mensen (inclusief wij) heel komisch! Die dag werd een dag met en gouden randje! Een mooie dag waar in we ook mochten terug kijken op de 25 jaren dat we getrouwd zijn. Dankbaar voor alle jaren samen, samen met ons gezin, de jaren dat we over de hele wereld heen mochten wonen en reizen en nog steeds doen, jaren van mooie dagen en minder mooie dagen, zijn we samen op weg, zoals iedereen op weg is in dit leven, maar boven alles zijn we blij dat in al deze jaren onze Hemelse Vader er iedere dag bij was, tot op heden is en ook in de toekomst er bij zal zijn! Iets waarvoor we Hem dankbaar zijn.
11 mei, de dag dat we echt 25 jaar getrouwd waren, hebben we een heerlijke dag in Delft gehad, ’s ochtends de jongens ieder op hun eigen honk thuis gebracht, daarna van terras naar terras want ook op deze dag scheen de zon volop, de mooie tentoonstelling van Jip Wijngaarden bezocht; een aanrader, dit gelijk ook als mooie voorbereiding op onze reis die we die week naar Israël zouden gaan maken. Gelijkertijd nagenietend van het feest dat we de dag ervoor hadden gehad!

De reis naar Israël en Jordanië was bijzonder!
We keken er al enige tijd naar uit, sowieso heerlijk 10 dagen qualtytime met ons gezin.
Wat hebben we een geweldige en bijzondere reis mogen maken door het Heilige Land. Bij de de airport Ben Gurion werden we al zeer warm welkom geheten door onze reisleider Yaacov en gehele reis vanaf deze dag aan het vertrek vanuit Amman was het allemaal voortreffelijk georganiseerd. We hadden voor ons gezin, één auto met Yaacov, die naast reisleider tevens onze chauffeur was. Yaacov is een liberale jood, die al vanaf zijn zevende, sinds 1953, in Israël woont. Het was een vol programma, alles verliep vrij soepel en we hadden daarnaast ook nog wel voldoende vrije tijd met ons gezin. Vooral in Jeruzalem konden we heerlijk aan het eind van de middag en 's avonds erop uit. Dat vonden we ook fijn, omdat we als gezin speciaal deze reis maakt om ook familytime te hebben.
Naast het goede, mooie programma, was het ook bijzonder te ervaren hoe onze reisleider ons met hart en ziel door zijn land heeft rondgeleid. Hij houdt van zijn land en dat proef je door alles heen, daarnaast ook heel veel respect hoe hij over andere mensen, ook anders denkende, andere volken, praat, .. heel relativerend en iedereen in zijn waarde latend. Bijzonder is ook het gevoel van een soort van thuis komen in Israël; het is toch het land waar onze Heer Jezus Christus heeft rondgewandeld, Jezus was immers zelf een Jood. De Bijbel komt nog dichterbij, wanneer je aan het meer van Tiberias zit, in (op) Massada loopt of bij de Klaagmuur tussen de biddende mensen staat... dat is wel echt gaaf! Samen de Shabbat gevierd, ook mooi omdat eens mee te maken. Ook weer een bijzondere kant gezien van het Joodse volk. Een ongelooflijk indrukwekkend en sterk volk. Het volk van God!

Toen we in op Golanvlakte waren vlakbij de grens met Syrië, zagen we de oorlog met IS en Syrië live in de verte met explosies en schieten aan de horizon. Dit hakte er wel in, sta je daar met je fototoestel als toerist tussen de UN solaten mee te kijken naar een vreselijke oorlog. Hoe bizar en afgrijselijk!
Later als gezin hebben we nog nagepraat en deelden we met elkaar wat we het mooiste, indrukwekkendst vonden. Daar kwam eigenlijk voor iedereen direct Yad Vashem, de herdenkingsplaats van de Joodse slachtoffers van de Holocaust en de redders van de Joden, uit, deze ochtend heeft grote indruk gemaakt. Door de manier waarop Yaacov alles vertelde, kwam alles wat er gebeurd is in de 2de wereldoorlog een stuk dichterbij. Vooral het kindermonument was zeer indrukwekkend. Yad Layeled is het kindermonument ter herinnering aan de anderhalf miljoen Joodse kinderen die in de Holocaust werden vermoord. Je stapt er een donkere ruimte binnen en als enige houvast heb je een leuning, die je door het donkere monument leidt. Het is er pikdonker, maar er zijn overal lichtjes, boven je, onder je, naast je. Duizenden, allemaal spiegelbeelden van maar 5 kaarsen die in het midden branden. Tegelijkertijd worden de namen, leeftijden en landen van omgekomen kinderen opnoemt. Als je ze allemaal wil horen moet je anderhalf jaar blijven staan! Als je verder langs de leuning naar het eind loopt gaan de deur open en loop je het zonlicht tegemoet, maar binnenin is het bij een ieder van ons nog donker....
We hadden hier nog wel langer willen blijven. Bijzonder genoeg hadden we daar binnen ook gewoon een periode voor onszelf, zonder dat er anderen mensen waren in het verder toch wel drukke museum.

Daarnaast vonden we de Yizre'el vallei ook indrukwekkend. Yaacov vertelde daar het verhaal over Gideon. Je zag alles zo voor je gebeuren. Ook even een kijkje nemen in de Kibboets, een collectieve landbouwnederzetting in Israël, waar Yaacov zelf is opgegroeid vonden we bijzonder. Deze reis was ook goed in balans van heilige plaatsen bezoeken, tot aan even rondstruinen op de markt, 's avonds heerlijk uit eten en natuurlijk het drijven in (op) de dode zee!

Nadat we van Noord naar Zuid door het Heilige land waren getrokken, gingen we nog 3 dagen naar Jordanië. Daar hebben we een schitterende Jeeptour door de woestijn Wadi Rum gemaakt en natuurlijk Petra bezocht, een stad die gelegen is in een nauwe kloof en is uitgehakt uit de rotsen. Echt bijzonder om te zien. Jordanië is een heel ander land dan Israël, een land aan de andere kant van de Dode zee en met zijn eigen verhaal. Een land dat veel minder georganiseerd lijkt dan Israël, ..... We zijn dankbaar dat we deze reis met z’n vijven mochten maken! We kijken er met mooie herinneringen aan terug!

Na onze vakantie, vlogen Wim en ik terug naar Calgary en mijn moeder ging met ons mee. Heerlijk voor haar om eens een kijkje te nemen in ons Canadese leven. Mijn moeder is 3 weken bij ons in Calgary geweest, een mooie tijd voor haar en voor ons ook erg gezellig. Gelijkertijd was het leuk om haar te kunnen laten zien hoe wij hier wonen en leven.
Een lang weekend naar de Rocky Mountains geweest, overdag allerlei bezienswaardigheden bezocht, Lake Louise, Lake Moraine, Banff, het blijft schitterend die mooie natuur. 's avonds op pad om de wilde dieren te spotten :) tja en met resultaat, mooie herten in allerlei soorten en maten, bergschapen en geiten, eekhoorns en natuurlijk waar we op uit waren; een Zwarte beer en tot slot in het donker nog een Grizzly beer, wat een geluk! En wat prachtig om die beesten te zien in het wild, bijzonder! Het blijft indrukwekkend die Rocky Mountains, gaaf dat we er zo dichtbij wonen.
Verder nog wat andere trips gemaakt, Canmore een mooi bergdorp, vlak voor de Rocky Mountains. Ten oosten van Calgary ligt Drumheller, daar heb je het Dinosaur Provincial Park, Het is een beschermd natuurgebied in Alberta en is tevens één van de rijkste vindplaatsen van fossielen van dinosauriës in de wereld. Het park ligt in de Badlands en ook vindt je hier de zogenaamde Hoodoos. Hoodoos zijn rotspilaren met een dakje, onstaan uit relatief zacht zandsteen met een hardere rotslaag erboven op die beter bestand is tegen de tijd en de elementen zoals wind en regen, waardoor je soort mannetjes met een hoed krijgt.
Verder wat dingen van het dagelijkse leven laten zien, de wekelijkse creativiteit naaigroep, lunchmeetings, lekker creatief bezig geweest in vorm van keramiek schilderen en in atelier gewerkt en verder gezellig de toerist uitgehangen in Calgary. Ook weer leuk hoe het dan opvalt hoe veel dingen voor ons gewoon zijn geworden, terwijl we er door onze gasten weer op attent gemaakt worden hoe vreemd of anders bepaalde dingen in vergelijking met het leven in Nederland. Af en toe ‘s avonds gingen we in de basement zitten om heerlijk een film te kijken. Mijn moeder heeft heerlijke tijd gehad!

Na 3 weken ben ik met mijn moeder mee terug gevlogen, we hadden het zo gepland dat ik dan weer even in Nederland zou zijn, om in juni Daan zijn 21ste verjaardagsdiner te houden voor zijn dispuut. Eigenlijk wordt Daan pas in augustus 21, Wim moest in een van die weken in Nederland werken, zo konden we allebei als ouders erbij zijn.
Bij de studentenvereniging NSL (Navigators Studentenvereniging Leiden) is het een traditie om een 21 diner te houden bij de ouders van de jarige thuis. Zodoende kunnen vrienden en vriendinnen kennis maken met de omgeving waarin de jarige is opgegroeid. Er wordt gespeecht, gezongen en uiteraard heerlijk gegeten en gedronken. De verzorging van het diner is in handen van de ouders en broers en zussen, dus ook wij met Jens en Philine. Bijzonder dat we er als gezin allemaal bij konden zijn. Wim kwam de ochtend van het 21diner aan, het voelde als of hij werd ingevlogen :)
Ook als gezin moesten we een bijdrage leveren. Dit deden we door dingen te vertellen over Daan, naar aanleiding van foto's. Natuurlijk allemaal mooie en leuke dingen ;)
Grappig was dat veel studenten het ouderlijk huis van Daan al vrij goed kenden, ze hebben af en toe een studentenweekend hier, het was voor hen wel even wennen dat er nu ook ouders rondhingen...
Uiteindelijk een hele gave avond gehad, Wim waren we af en toe in de keuken kwijt, zat hij gezellig tussen de studenten, ook Daan was in zijn nopjes en volgens ons hadden zijn dispuutgenoten het ook gezellig. Leuk om te zien hoe Daan zich thuis voelt bij de Navigators. We kijken terug op een mooie avond!

De zomervakantie is hier in Calgary ook hier duidelijk merkbaar, veel gezinnen vertrekken eind juni voor vakantie, elders of naar hun thuisland. Of kinderen komen over naar hun ouders, zo bij ons ook, Jens vloog begin juli met ons mee naar Calgary, voor 4 weken Canada...
In Calgary is er het Stampede festival; De Calgary Stampede is een rodeo-festival dat wordt gehouden in Calgary en tevens het grootste jaarlijkse festival van Canada. Het wordt aan het begin van de maand juli gehouden en duurt 10 dagen. Tijdens het festival toont Calgary haar Wilde Westen Cowboy-imago aan de wereld.
Al sinds 1886 vindt er een jaarlijkse tentoonstelling plaats in Calgary en vanaf 1912 wordt er de jaarlijkse Calgary Stampede gehouden waarbij de beste rodeo-rijders van Noord-Amerika strijd leveren. Sinds 1923 worden beide evenementen tezamen gehouden. Naast rodeo wedstrijden worden tijdens de Stampede ook shows, concerten, chuckwagon-races en tentoonstellingen gehouden van onder andere de lokale indianenstammen. Het festival wordt jaarlijks door wel meer een miljoen mensen bezocht die zich veelal in cowboykleding tooien (Gerdien uiteraard ook, inclusief cowgirl hoed, WR). Op de eerste vrijdag van de Calgary Stampede wordt er door de binnenstad van Calgary een parade gehouden en op diverse plaatsen in de stad worden pancakes (pannenkoeken) voor ontbijt opgediend. Het is echt een groots feest in de stad.
In de stad zie je veel mensen in spijkerbroek, geruite overhemd, cowboylaarzen, riem met mega-gesp en cowboyhoed. Er schijnen zelfs ook daar in onderlinge stijlen weer in te zijn, bv. de Johnny Cash stijl, dan is alles in het zwart.. John Wayne, met leren gilletje en sjaaltje... en dan heb je de moderne vrouwen, die kleden zich in cowboystijl maar dan met een fashionable tintje er aan.. Verder staat de stad geheel in teken van de Stampede, ook al weken van te voren zie je de bussen rijden met pamfletten van de Stampede en liggen er in de winkels artikelen met het logo van de Stampede, bij sommige winkels zie je die nu nog liggen, ruim een maand naar data.. Al met al is het een heel cultureel evenement, waar de Canadese en met name de mensen uit Calgary trots op zijn!
Ook op Wim zijn werk, liepen de echte Canadese collega's ook in hun cowboy outfit rond. Volgende dag Wim dus ook maar in de cowboy outfit! Met hoed en al in de Porsche cabrio en niemand kijkt er gek van op! Als iedereen het doet ga je vanzelf ook rare dingen doen...

Zo gingen Jens en ik naar de Rodeo, die iedere middag gehouden werd. In vol ornaat, gingen we er naar toe. Wel even wennen zo'n cowboy hoed, maar dat went snel, zeker als je er veel mensen er mee ziet lopen.
De Stampede bestaat uit de volgende elementen: paarden, stieren, ossen, kermis en gigantisch veel eten en drinken. Elke middag is er voor deelnemers prijzengeld te winnen met paardenraces, stierengevechten, etc. De chuck wagon races met 6-span paarden was zeer spectaculair. Het was een ware belevenis. Het leek net of je in een van de westernfilms beland was. Op en top een middag echte Canadese cultuur gesnoven! Erg leuk om eens mee te maken!

We zijn in het weekend natuurlijk ook nog naar de Rocky Mountains geweest. Als je zo dichtbij woont kan je dat niet laten liggen; dit keer geen beren op de weg gezien ;) wel mooie andere wilde dieren gespot, de natuur blijft schitterend!
Nog een paar sleutelklusjes aan de auto uitgevoerd. Met Jens in huis gaat dat toch een stuk makkelijker. Een steen door het koplampglas van de Porsche gehad en hoewel ik een nieuw glas had liggen was het nog steeds niet vervangen. Ook het luchtfilter aangepast. Volgens het boekje geeft dat 5pk extra. Eerlijk gezegd niet echt te merken, behalve dan dat het geluid van de motor harder en rauwer doorkomt :)

De tijd dat Jens bij ons was moest Wim naar Japan voor zijn werk, Japan is het land waar Jens als kleuter 3 jaar heeft doorgebracht, dus leek het ons leuk om met z’n drieën te gaan. Nu Wim toch daar moest zijn, was dat gelijk een mooie gelegenheid.
Dus boekten we tickets, hotelkamer en vlogen zo met Wim mee. Dit was echt geweldig gaaf!
We zaten midden in Tokyo, Wim moest voor zijn werk dit keer vooral in Tokyo zijn, vanaf hier konden we heerlijk overal naar toe reizen. Als je eenmaal weet hoe het netwerk van de trein en metro werkt, kun je goed overal komen. Het blijft ongelooflijk hoe de metro en treinennetwerken allemaal zo ongelooflijk goed functioneren. De drukte blijft verbazingwekkend en het ziet steeds zwart van de mensen. Je kunt over de hoofden lopen. Als de trein echt overvol is, wordt er gewoon nog even 20 man er bij geduwd. Gewoon doorgaan met ademhalen, precies zoals de gemiddelde Japanner zelf ook doet...

Van ’s ochtends tot s avonds laat van alles gedaan, tja, je bent nu eenmaal in Tokyo en dan wil je het onderste uit de kan ;) Van de tuinen van het Keizerlijke paleis, de Meiji Tempel, Shrine, Asakusa gebeuren tot aan de hoogste toren van Tokyo, the Tokyo Sky Tree, een televisietoren, tegelijk hoogste gebouw in Japan, waar mee je mooi overzicht hebt over Tokyo en bij mooi weer uitzicht op Mount Fuji! Daarnaast naar Tsukiji Fishmarket, grote beroemde vismarkt, waar Jens en ik al vroeg in de ochtend waren en begonnen met een echt sushiontbijt, weer eens wat anders.. Ook nog in allerlei shoppingwijken geweest; Ginza en Omotesando, de luxe shoppingstraat met veel topdesigners, zoals Dolce &Gabana, Louis Vuitton enzo, gewoon leuk om even te zien. Akihabara is het meest bekend als een van de grootste winkelgebieden ter wereld voor elektronische aparatuur. Daarnaast is het de laatste jaren ook het centrum van de Anime-( Japanse teken/stripfiguren) en Mangaspullen geworden. Hier zie je dan ook veel Anime- en Mangagirls rond lopen.
Voor een student van de Technische Universiteit in Delft; zoals Jens is Akihabara dan ook een Walhalla, al die technische snufjes. Jens keek zijn ogen uit en raakte niet uitgesproken wat ze allemaal verkochten, met name in de kleine straatshops.
Daarnaast ook nog in de grootste 100Yen shop van Japan geweest, dit in de Takeshi dori, blijft geweldig leuk om daar even rond te struinen, alles is 100yen, omgerekend €0,70. Van origamipapier tot Ocha – groene thee – souvenirs, leuke verpakkingen en keramiek.

Ook nog in Yokohama geweest op kantoor waar het team voor het LNG Canada project werkt. Leuk om daar ook even te kijken. Gelijkertijd afgesproken met Astrid, haar man werkt ook op het LNGCanada project in Yokohama. We hebben samen in Nigeria gewoond en Jens en Bas hebben bij elkaar in de klas gezeten toendertijd. Dus dat was leuk om weer eens af te spreken! De Shell expat-wereld is klein, je komt elkaar zomaar weer tegen ;)

Het was heerlijk om weer even in Japan te zijn, Jens heeft er ook volop van genoten, even terug naar alles wat met het Japanse leven te maken heeft. Omdat ik al vaker was geweest, kon ik Jens het een ander laten zien en als ik even niet uit het netwerk van de trein of metro kwam, wist Jens het wel weer.
Japan blijft een fascineert land, leuk om zo af en toe even terug te kunnen zijn. Toen we er 20 jaar geleden voor 3 jaar woonden, had ik soms echt dagen, dat ik het aardig gehad had met alles wat Japans was, we woonden toen ook echt in een stad met weinig of geen andere buitenlanders, waren we overal een bijzonderheid en de Japanse mensen om mij heen spraken nauwelijks Engels, een wereld van verschil met Tokyo..
Het was gaaf dat Jens nu mee kon naar Japan, er liggen hier toch herinneringen van zijn kindertijd, wie weet komt er nog een gelegenheid met de andere kinderen. Dat zou toch top zijn!

Na ons avontuur in Japan, ging Jens nog een week mee naar Calgary, nu is hij alweer een week in Delft, voor zijn studie en om straks met zijn huisgenoten op vakantie te gaan.
Hier is het natuurlijk erg stil, maar dat is niet erg. Wim heeft het erg druk op zijn werk, veel gezinnen zijn op nog vakantie, de kinderen hebben allemaal nog 3 weken vakantie.

De stilte is voor korte duur, ik vlieg vrijdag naar Nederland, Philine moet onverwachts geopereerd worden, worden aan haar neus/ kaakholtes, het virus waar ze in februari zo ziek van is geweest , heeft haar neus- en kaakholtes permanent geblokkeerd en nu moet ze onder algehele narcose geholpen worden om alles weer open te maken.
Ze moet enkele dagen in het ziekenhuis opgenomen worden, voor het herstel staat zo'n 2 weken. Wel een teleurstelling voor Philine, maar ze voelt zich vanaf haar ziek zijn ook niet goed, ze bleef verkouden en ‘s nachts heeft ze haast geen lucht. Slecht slapen in combinatie met haar drukke baan helpt ook niet. Toen we naar Israël vlogen kreeg ze ontzettend pijn in haar hoofd en nek, eigenlijk niet te beschrijven; met dalen van het vliegtuig, dat vonden wij al verontrustend .. Via huisarts naar KNO, scan, werd er duidelijk wat er aan de hand was.

Allerlei mensen (oma's en tantes) hebben aangeboden om voor haar te zorgen, maar het lekkerste is toch thuis en dat ik voor haar kan zijn waar nodig. We hebben altijd gezegd; dat als er iets is we over komen naar Nederland. Dat kunnen we nu weer waar maken. Met name ik nu als moeder ;)
Dus voorlopig zit ik in Nederland. Wim is veel aan het rondreizen, dus hij zal er weinig van merken :) (relatief gesproken dan, maar ik ben blij dat Gerdien bij Philine is :)..WR).

Het ontwerp van de LNG fabriek is nu zo goed als klaar. Het gesteggel over de prijs is in volle hevigheid losgebarsten. De komende drie maanden moet er een goede uitkomst op tafel liggen, zodat de aandeelhouders binnen 7 maanden (!) kunnen beslissen of het project definitief doorgaat. Dat bepaalt ook wanneer we naar Kitimat in BC kunnen gaan verhuizen. Lastig dat het allemaal zo lang duurt en onzeker blijft tot het eind. Onze huidige huisbaas wil het huis hier in Calgary al gaan verbouwen, om het daarna opnieuw in de verkoop te zetten. Sinds de buren binnen twee weken verkocht waren zag hij waarschijnlijk nieuwe kansen. Voorlopig hopen hier nog bijna een jaar of zo te kunnen blijven wonen. Anders moeten we een ander huis zoeken, dat zou niet echt fijn zijn. We wachten waar de huisbaas mee komt..

Het leven in Canada is voor ons vrij gewoon geworden, ondanks dat we ook veel elders zijn, is dit ook ons thuis. De Canadezen blijven vriendelijk, hartelijk en belangstellend, wel tot aan de voordeur. Soms de mentaliteit van rustig aan, waar wij moeilijk aan kunnen wennen.
Bij de COOP, de supermarkt op de hoek, kennen ze me als de Hollandse met de mooie kleuren, één oudere medewerker vertelt mij iedere keer dat hij met zijn vrouw een boottrip langs de Rijn heeft gemaakt ( en dit met Pasen weer gaat doen :) ). Toen hij in Nederland was en met zijn vrouw aan het wandelen was in een dorpje, zagen ze daar een vrouw buiten met de stofzuiger haar stoep schoonmaken, nu denkt hij dat alle vrouwen (en mannen) dat in Nederland doen :) (ik moet ik zeggen, ik zou het kunnen bedenken )
tja, zo gaat dat, wij zien ook dingen die sommige Canadezen doen en generaliseren dit vaak naar alle Canadezen toe..
Sommige gebruiken moeten we nog aanwennen, vaak zie je hier in de restaurants dat de mensen hun maaltijden met elkaar delen, wij als echte Hollanders doen dat nog steeds niet, zo zitten we dus in een Italiaans restaurant, heerlijk ieder aan zijn eigen pizza(!), komt er ober langs; “Hi guys, how is everything? I see you don’t share; you think what mine is mine.. yes, I like that! “
Tja die komt even binnen, precies zo al wij Hollanders zijn en ook hoe de Canadezen zijn.. Nou ja ik wil natuurlijk niet generaliseren 


Ik begrijp dat het mooi weer is in Nederland, hier in Calgary ook mooi weer, soms erg warm, jammer genoeg koelt het 's avonds snel af. Ook dagen met enorm veel regen en hagelbuien gehad. Zo erg dat het op nationale nieuws kwam. Ja, niets is zo veranderlijk als het weer, dat geldt ook in Canada. Ook wel makkelijk, als je nergens over weet te praten, kan je altijd over het weer beginnen...

We houden als gezin erg van fotograferen, dus veel foto’s om uit te kiezen, lijkt veel de foto’s die we erbij hebben toegevoegd, maar we willen jullie toch iets van onze collectie laten zien :)

Lieve groeten en een big hugs, Wim en Gerdien