waarbenjij.nu?
Door: Wim en Gerdien
Blijf op de hoogte en volg WimenGerdien
05 Mei 2014 | Canada, Calgary
Lieve mensen,
Waarbenjij.nu
wordt al aardig de realiteit..
eigenlijk vooral voor Wim, de ene week zit hij in Houston, dan in Japan, Maleisie en dan maar niet over Vancouver en Kitimat te spreken.
Zoals ik al eerder schreef, heeft het zo zijn voordelen, maar ook zijn nadelen..
Zo ging ik van de week afrekenen bij de supermarkt, deed mijn debitcard het niet; iedereen heeft hier een debet en een creditcard, liefst nog een creditcard gekoppeld aan de supermarkt of warenhuis, ze lokken iedereen met extra punten en kortingen om deze creditcard te gebruiken.. afijn, ik was aan het afrekenen; deed mijn debitcard het niet, nog een keer proberen, werkte niet. gelukkig had ik mijn creditcard bij mij... op de terugweg toch even mijn debitcard bij de bank uitproberen, met het zelfde resultaat: geen geld! De volgende dag direct naar de bank, wat bleek; ze hadden mijn debitcard geblokeerd!
De reden was dat er zoveel buitenlands betalingsverkeer was geweest in de laatste maand, dat er iets mis mee moest zijn. Uit voorzorg hadden ze mijn kaart maar geblokkeerd. Ik moest even mee kijken op het scherm of er verkeerde betalingen bij zaten, inderdaad Tokio, Yohohama, Houston, Vancouver, Kitimat Nederland enzo, maar over het algemeen betaalt Wim met zijn debitcard (!?) klopt, want Wim was in deze maand daar allemaal geweest, de bedragen klopten gewoon, geen rare uitspatingen of zo..
Was Wim zijn debitcard ook geblokkeerd? Nee, alleen die van mij. De bankemployer vond dat hij en zijn bank, zeer allert waren geweest en vertelde met trots dat dit het echte securitywerk was! Gevolg: ik kon mijn debitcard weer deblokeren door een nieuwe pincode te nemen; hoe handig is dat! Nu sta ik dus gewoon te stuntelen met afrekenen omdat ik een nieuwe pincode heb.
Soms te veel van het goede, maar zo ik al eerder heb geschreven heeft het ook zijn voordelen..
De komende weken moet Wim in Nederland werken en als verrassing heeft hij een ticket voor mij geboekt om ook mee te reizen naar Nederland!
Heerlijk om even hier de winter te ontvluchten, 2 weken geleden dachten de mensen hier dat de lente was begonnen, alles werd uit de kast gehaald om dit te vieren, alhoewel beter gezegd, ze lieten alles in de kast; geen jas meer aan, truien werden terug gelegd op de hoogste plank en de panty's en lange broeken opgeborgen, tuinset werden klaar gemaakt, inclusief de BBQ ,want het was namelijk 10 C en de zon scheen.. Zelfs Wim had zich voorbereid op zijn Porsche ritten met open dak! Nou de pret was van zeer korte duur; het is weer snowtime; en dat betekent geen showtime op de weg meer! Wim moest halsoverkop de dag dat hij heerlijk met open dak had gereden, 's avonds laat het dak van zijn Porsche nog dicht doen, het zou die volgende dag ineens -5 C worden met sneeuw! Zou een mooi plaatje geweest zijn; de garage uitrijden met de open Porsche en dan in de sneeuwstorm raken.. De pret was dus van korte duur, het afgelopen weekend was er weer volop sneeuw en sneeuwen doet het nu nog, we realiseerden in eens dat het al mei is!
Het Canadese leven hier gaat zo zijn gangetje; zelf wat internetcursussen aan het doen, om o.a. mijn engelse taal op een hoger level te brengen.. als ik in de winkels afreken, zeggen en even een praatje met ze maak; eindigen ze meestal met; "Where are you from?" "I like your accent!" nou dan weet je genoeg! Dat is het zelfde als iemand over een van mijn kunstwerken zegt; "Apart.."..
Daarnaast blijven ze verwonderd over de mooie winterjas (Didi) die ik draag of mijn kleurrijke ketting; misschien toch eens een handeltje beginnen? Over de rest nog maar niet te spreken. Want de kleurrijke boodschappentassen worden ook iedere keer warm onthaald bij de kassa. Bij de kassa staat altijd iemand die de boodschappen voor je inpakt, als jezelf boodschappentassen meeneemt gaat er 3 dollarcent per tas naar een goed doel! Geweldig idee natuurlijk! Ze kennen mij al aardig bij de buurtsupermarkt, al is het al om mijn leuke accent. Overigens heb ik dat accent ook als ik gewoon Nederlands praat.. ;)
Ondertussen hebben ook wij hier onze eerste Koningsdag gevierd! Zaterdag 26 april hadden wij ook met wat andere Nederlanders een feestje gepland. De nacht voor Koningsdag kreeg ik een whats app van Philine dat de vlag hing! Met foto en al! De kinderen zijn echt koningsgezind opgevoed, dat zie je maar weer! :) Ik wil niet zeggen dat ze bij het hijsen van de vlag ook het Wilhelmus hebben gezongen, maar zo ver zijn we zelf ook nooit gegaan.
Om in de stemming te komen had ik voor het feest, al via uitzendingemist het Nederlandse Koningshuis bekeken, gewoon heerlijk even kijken hoe iedereen er van het koninklijk huis er uit ziet en natuurlijk de verrassing van de prinsesjes, die ook nog mee waren gekomen.. Later op het Nederlandse feestje, bleek dat ik niet de enige was die dit had gedaan; als je eenmaal in een ander land woont, lijkt het of je nog meer alle Nederlandse gewoontes en tradities waardeert en ze dus extra mist.
Samen met zo'n 70 andere Nederlanders (+/- 30 volwassen en 40 kinderen) in vol "oranje"ornaat zouden we een parcour van oud Hollandse spelletjes gaan afleggen, ware het niet dat het weer volop sneeuwde. Gelukkig konden we het houden bij spijkerbroek hangen en zaklopen onder een afdak, binnen nog de sjoelbak en mochten we gauw naar binnen om het feest voort te zetten onder een borrel met bitterballen, waar na natuurlijk met z'n allen toasten na het Wilhelmus gezongen te hebben, op onze koning! Lang leve de koning! Hoera, hoera, hoera!
Al met al goed om andere Nederlanders te ontmoeten. Veelal gezinnen met kleine kinderen, ook wat Nederlanders die echt geëmigreerd zijn en eigenlijk stiekem even onder de Nederlanders wilden vertoeven. Daarnaast mensen, waarvan de vrouw een paar keer per jaar naar Calgary komt omdat ze niet in Calgary kan aarden, ook wat 10er gezinnen, deze 10ers zijn volledig geïntergreerd in het Canadese leven.
Ondertussen zijn we meerdere keren naar de bioscoop in Calgary geweest. Bioscopen in Calgary zijn big business. Overal grote cinema's met zo'n 16 bioscoopzalen, waar iedere film 4x op een dag draait (en dan nog gewoon volle zalen!) en de popcornmachines overuren draaien, om niet te vergeten de schoonmakers daarbij ook..
Voor dat je naar de bioscoop gaat is het een kunst om dichtbij een parkeerplaats te vinden, 30 minuten verder en een parkeerplaats buiten de parkeerplaats van de cinema.
Eénmaal in de bioscoopzaal, loopt iedereen binnen met popcorn-bags (afmeting kleine emmers en grote emmers!), pizza punten en longdrinks (alles XXLsize), zit je net in het verhaal van de film, wordt dit verstoort door gekraak van de popcorn of chips. Maar het ergste komt pas als je de zaal gaat verlaten, werkelijk Wim en ik hebben in Nederland heel wat bioscopen van binnen gezien, maar dit is ongelooflijk wat je hier ziet als je zaal en bioscoop verlaat.. overal popcorn, popcorn en nog eens popcorn, op de grond afval van bekers, stukken pizza en dan valt ineens op hoe de je aan de vloer blijft plakken; dit was waarschijnlijk bij binnen komst ook al.... en achteraf viel het mij op de toilet al op dat alles onder de popcorn zat, was overigens laatste keer dat je hier de toilet bezoekt.. waarschijnlijk worden de schoonmakers hier ook onderbetaald en zijn ze ook in staking gegaan.. Volgende maand nog maar eens bekijken of de situatie verbetert is of dat het gewoon bij de Canadese bioscoopcultuur hoort?
In Vancouver hebben we begin van deze maand een heerlijk weekend gehad. Het blijft gewoon een geweldige wereldstad met bijzonder modern architectuur. Dat weekend was ook Jens jarig, dat blijft toch gek ver weg te zitten, terwijl je zoon jarig is. Voor hem zelf nog een veel bizarre dag, een verjaardags dag waar hij de vader van een beste vriend onverwachts moest begraven. Dan zie je hoe betrekkelijk het leven is. Afstand is en blijft dan toch lastig. Op Jens verjaardag hebben we 's avonds met wat Nederlandse collega's van Wim in de stad wat wezen eten. Ze gaan allemaal voor het Kitimat LNG project werken, leuk om zo met elkaar dingen te delen en ook de verhalen te delen die we in het verleden met sommige van hen al elders in de Shell wereld hebben meegemaakt. Goed om herinneringen op te halen en zien hoe het nu met een ieder gaat. Terwijl de kinderen voor Jens zijn verjaardag, met elkaar uit eten waren, zaten wij in Vancouver ergens te lunchen. Wat heerlijk dan om even te kunnen whatsappen met elkaar en zo wat foto's uit te wisselen. Dit was 15 jaar geleden, toen we als gezin in het buitenland woonden gewoon ondenkbaar!
Het LNG project is definitief de volgende fase ingegaan. Nog zo’n twee jaar voor de finale investeringsbeslissing, maar een heel stuk zekerder nu. http://lngcanada.ca/media/. Het komt vaak voor dat na jaren ploeteren, projecten gestopt worden. Ik ben blij dat ik aan een project mag werken wat er gezond uitziet. De concurrentie is hot, er worden momenteel door Jan en alleman zo’n 12 tot 15 LNG projecten ontwikkeld in het Noord-Westen van Canada. Over drie weken tekenen we in Vancouver het Engineering Procurement & Construction contract met een consortium van 4 grote internationale aannemers. Vanaf 2 juni begint dan het engineering werk op basis van het bestek dat door Shell gemaakt is. Ondertussen onderhandelen we nog met de indianen (First Nations), die onder het mom van milieubescherming hun uitzonderingpositie in de grondwet grondig uitbuiten en big dollars (getallen van 9 cijfers voor de komma!) aan voordelen bedingen.
Nog veel werk aan de winkel. Ik reis veel de wereld rond, waardoor ik ook veel van huis ben. Of daar verandering in komt weet ik niet.. Van Yokohama tot Maleisië, Vancouver enz. Overal werkt het ook weer anders, veel onderhandelwerk, daarnaast ook presentaties geven van onze LNG plannen. In Japan kregen we tussen de bedrijven door ook nog een aardbevings- oefening; allemaal direct onder de tafel, voor de Japanners niet zo'n kunst maar met mijn lengte toch een hele beproeving! Ook zal ik Gerdien een keer mee "moeten" nemen naar Kitimat, misschien holt ze wel heel hard gillend weg, maar denk aan de andere kant ze daar veel meer contact met de mensen van het dorp zal hebben en de expatgemeenschap zal veel dichter bij elkaar wonen en elkaar nodig hebben dan in een stad zo als Calgary. Er zal veel meer georganiseerd moeten worden en dat is wel Gerdien haar ding. Over 2 jaar weten we weer meer of de stap naar Kitimat gemaakt zal worden. Nu gewoon doorwerken om alles zo goed te kunnen voorbereiden en we weer door kunnen naar de volgende fase.
De komende weken zullen we dus in Nederland zijn. Wim zal gewoon aan het werk zijn. Gaat een week eerder terug om naar Vancouver door te gaan, Gerdien blijft een weekje langer om zo ook de bruiloft van haar nichtje Frederike mee te maken! Onze kinderen hebben onze prioriteit! En nu iedereen verspreidt woont, is dat een grote uitdaging om ze te zien en te spreken; om nou in Nederland met ze te moeten Skypen gaat wat ver, dan rijden we liever naar ze toe.
De tijd zal weer omvliegen, even goed leuk om elkaar te zien, te spreken in zo ver dit mogelijk is.
Voor nu lieve groeten en een "Big Hugh"!
Wim en Gerdien
Waarbenjij.nu
wordt al aardig de realiteit..
eigenlijk vooral voor Wim, de ene week zit hij in Houston, dan in Japan, Maleisie en dan maar niet over Vancouver en Kitimat te spreken.
Zoals ik al eerder schreef, heeft het zo zijn voordelen, maar ook zijn nadelen..
Zo ging ik van de week afrekenen bij de supermarkt, deed mijn debitcard het niet; iedereen heeft hier een debet en een creditcard, liefst nog een creditcard gekoppeld aan de supermarkt of warenhuis, ze lokken iedereen met extra punten en kortingen om deze creditcard te gebruiken.. afijn, ik was aan het afrekenen; deed mijn debitcard het niet, nog een keer proberen, werkte niet. gelukkig had ik mijn creditcard bij mij... op de terugweg toch even mijn debitcard bij de bank uitproberen, met het zelfde resultaat: geen geld! De volgende dag direct naar de bank, wat bleek; ze hadden mijn debitcard geblokeerd!
De reden was dat er zoveel buitenlands betalingsverkeer was geweest in de laatste maand, dat er iets mis mee moest zijn. Uit voorzorg hadden ze mijn kaart maar geblokkeerd. Ik moest even mee kijken op het scherm of er verkeerde betalingen bij zaten, inderdaad Tokio, Yohohama, Houston, Vancouver, Kitimat Nederland enzo, maar over het algemeen betaalt Wim met zijn debitcard (!?) klopt, want Wim was in deze maand daar allemaal geweest, de bedragen klopten gewoon, geen rare uitspatingen of zo..
Was Wim zijn debitcard ook geblokkeerd? Nee, alleen die van mij. De bankemployer vond dat hij en zijn bank, zeer allert waren geweest en vertelde met trots dat dit het echte securitywerk was! Gevolg: ik kon mijn debitcard weer deblokeren door een nieuwe pincode te nemen; hoe handig is dat! Nu sta ik dus gewoon te stuntelen met afrekenen omdat ik een nieuwe pincode heb.
Soms te veel van het goede, maar zo ik al eerder heb geschreven heeft het ook zijn voordelen..
De komende weken moet Wim in Nederland werken en als verrassing heeft hij een ticket voor mij geboekt om ook mee te reizen naar Nederland!
Heerlijk om even hier de winter te ontvluchten, 2 weken geleden dachten de mensen hier dat de lente was begonnen, alles werd uit de kast gehaald om dit te vieren, alhoewel beter gezegd, ze lieten alles in de kast; geen jas meer aan, truien werden terug gelegd op de hoogste plank en de panty's en lange broeken opgeborgen, tuinset werden klaar gemaakt, inclusief de BBQ ,want het was namelijk 10 C en de zon scheen.. Zelfs Wim had zich voorbereid op zijn Porsche ritten met open dak! Nou de pret was van zeer korte duur; het is weer snowtime; en dat betekent geen showtime op de weg meer! Wim moest halsoverkop de dag dat hij heerlijk met open dak had gereden, 's avonds laat het dak van zijn Porsche nog dicht doen, het zou die volgende dag ineens -5 C worden met sneeuw! Zou een mooi plaatje geweest zijn; de garage uitrijden met de open Porsche en dan in de sneeuwstorm raken.. De pret was dus van korte duur, het afgelopen weekend was er weer volop sneeuw en sneeuwen doet het nu nog, we realiseerden in eens dat het al mei is!
Het Canadese leven hier gaat zo zijn gangetje; zelf wat internetcursussen aan het doen, om o.a. mijn engelse taal op een hoger level te brengen.. als ik in de winkels afreken, zeggen en even een praatje met ze maak; eindigen ze meestal met; "Where are you from?" "I like your accent!" nou dan weet je genoeg! Dat is het zelfde als iemand over een van mijn kunstwerken zegt; "Apart.."..
Daarnaast blijven ze verwonderd over de mooie winterjas (Didi) die ik draag of mijn kleurrijke ketting; misschien toch eens een handeltje beginnen? Over de rest nog maar niet te spreken. Want de kleurrijke boodschappentassen worden ook iedere keer warm onthaald bij de kassa. Bij de kassa staat altijd iemand die de boodschappen voor je inpakt, als jezelf boodschappentassen meeneemt gaat er 3 dollarcent per tas naar een goed doel! Geweldig idee natuurlijk! Ze kennen mij al aardig bij de buurtsupermarkt, al is het al om mijn leuke accent. Overigens heb ik dat accent ook als ik gewoon Nederlands praat.. ;)
Ondertussen hebben ook wij hier onze eerste Koningsdag gevierd! Zaterdag 26 april hadden wij ook met wat andere Nederlanders een feestje gepland. De nacht voor Koningsdag kreeg ik een whats app van Philine dat de vlag hing! Met foto en al! De kinderen zijn echt koningsgezind opgevoed, dat zie je maar weer! :) Ik wil niet zeggen dat ze bij het hijsen van de vlag ook het Wilhelmus hebben gezongen, maar zo ver zijn we zelf ook nooit gegaan.
Om in de stemming te komen had ik voor het feest, al via uitzendingemist het Nederlandse Koningshuis bekeken, gewoon heerlijk even kijken hoe iedereen er van het koninklijk huis er uit ziet en natuurlijk de verrassing van de prinsesjes, die ook nog mee waren gekomen.. Later op het Nederlandse feestje, bleek dat ik niet de enige was die dit had gedaan; als je eenmaal in een ander land woont, lijkt het of je nog meer alle Nederlandse gewoontes en tradities waardeert en ze dus extra mist.
Samen met zo'n 70 andere Nederlanders (+/- 30 volwassen en 40 kinderen) in vol "oranje"ornaat zouden we een parcour van oud Hollandse spelletjes gaan afleggen, ware het niet dat het weer volop sneeuwde. Gelukkig konden we het houden bij spijkerbroek hangen en zaklopen onder een afdak, binnen nog de sjoelbak en mochten we gauw naar binnen om het feest voort te zetten onder een borrel met bitterballen, waar na natuurlijk met z'n allen toasten na het Wilhelmus gezongen te hebben, op onze koning! Lang leve de koning! Hoera, hoera, hoera!
Al met al goed om andere Nederlanders te ontmoeten. Veelal gezinnen met kleine kinderen, ook wat Nederlanders die echt geëmigreerd zijn en eigenlijk stiekem even onder de Nederlanders wilden vertoeven. Daarnaast mensen, waarvan de vrouw een paar keer per jaar naar Calgary komt omdat ze niet in Calgary kan aarden, ook wat 10er gezinnen, deze 10ers zijn volledig geïntergreerd in het Canadese leven.
Ondertussen zijn we meerdere keren naar de bioscoop in Calgary geweest. Bioscopen in Calgary zijn big business. Overal grote cinema's met zo'n 16 bioscoopzalen, waar iedere film 4x op een dag draait (en dan nog gewoon volle zalen!) en de popcornmachines overuren draaien, om niet te vergeten de schoonmakers daarbij ook..
Voor dat je naar de bioscoop gaat is het een kunst om dichtbij een parkeerplaats te vinden, 30 minuten verder en een parkeerplaats buiten de parkeerplaats van de cinema.
Eénmaal in de bioscoopzaal, loopt iedereen binnen met popcorn-bags (afmeting kleine emmers en grote emmers!), pizza punten en longdrinks (alles XXLsize), zit je net in het verhaal van de film, wordt dit verstoort door gekraak van de popcorn of chips. Maar het ergste komt pas als je de zaal gaat verlaten, werkelijk Wim en ik hebben in Nederland heel wat bioscopen van binnen gezien, maar dit is ongelooflijk wat je hier ziet als je zaal en bioscoop verlaat.. overal popcorn, popcorn en nog eens popcorn, op de grond afval van bekers, stukken pizza en dan valt ineens op hoe de je aan de vloer blijft plakken; dit was waarschijnlijk bij binnen komst ook al.... en achteraf viel het mij op de toilet al op dat alles onder de popcorn zat, was overigens laatste keer dat je hier de toilet bezoekt.. waarschijnlijk worden de schoonmakers hier ook onderbetaald en zijn ze ook in staking gegaan.. Volgende maand nog maar eens bekijken of de situatie verbetert is of dat het gewoon bij de Canadese bioscoopcultuur hoort?
In Vancouver hebben we begin van deze maand een heerlijk weekend gehad. Het blijft gewoon een geweldige wereldstad met bijzonder modern architectuur. Dat weekend was ook Jens jarig, dat blijft toch gek ver weg te zitten, terwijl je zoon jarig is. Voor hem zelf nog een veel bizarre dag, een verjaardags dag waar hij de vader van een beste vriend onverwachts moest begraven. Dan zie je hoe betrekkelijk het leven is. Afstand is en blijft dan toch lastig. Op Jens verjaardag hebben we 's avonds met wat Nederlandse collega's van Wim in de stad wat wezen eten. Ze gaan allemaal voor het Kitimat LNG project werken, leuk om zo met elkaar dingen te delen en ook de verhalen te delen die we in het verleden met sommige van hen al elders in de Shell wereld hebben meegemaakt. Goed om herinneringen op te halen en zien hoe het nu met een ieder gaat. Terwijl de kinderen voor Jens zijn verjaardag, met elkaar uit eten waren, zaten wij in Vancouver ergens te lunchen. Wat heerlijk dan om even te kunnen whatsappen met elkaar en zo wat foto's uit te wisselen. Dit was 15 jaar geleden, toen we als gezin in het buitenland woonden gewoon ondenkbaar!
Het LNG project is definitief de volgende fase ingegaan. Nog zo’n twee jaar voor de finale investeringsbeslissing, maar een heel stuk zekerder nu. http://lngcanada.ca/media/. Het komt vaak voor dat na jaren ploeteren, projecten gestopt worden. Ik ben blij dat ik aan een project mag werken wat er gezond uitziet. De concurrentie is hot, er worden momenteel door Jan en alleman zo’n 12 tot 15 LNG projecten ontwikkeld in het Noord-Westen van Canada. Over drie weken tekenen we in Vancouver het Engineering Procurement & Construction contract met een consortium van 4 grote internationale aannemers. Vanaf 2 juni begint dan het engineering werk op basis van het bestek dat door Shell gemaakt is. Ondertussen onderhandelen we nog met de indianen (First Nations), die onder het mom van milieubescherming hun uitzonderingpositie in de grondwet grondig uitbuiten en big dollars (getallen van 9 cijfers voor de komma!) aan voordelen bedingen.
Nog veel werk aan de winkel. Ik reis veel de wereld rond, waardoor ik ook veel van huis ben. Of daar verandering in komt weet ik niet.. Van Yokohama tot Maleisië, Vancouver enz. Overal werkt het ook weer anders, veel onderhandelwerk, daarnaast ook presentaties geven van onze LNG plannen. In Japan kregen we tussen de bedrijven door ook nog een aardbevings- oefening; allemaal direct onder de tafel, voor de Japanners niet zo'n kunst maar met mijn lengte toch een hele beproeving! Ook zal ik Gerdien een keer mee "moeten" nemen naar Kitimat, misschien holt ze wel heel hard gillend weg, maar denk aan de andere kant ze daar veel meer contact met de mensen van het dorp zal hebben en de expatgemeenschap zal veel dichter bij elkaar wonen en elkaar nodig hebben dan in een stad zo als Calgary. Er zal veel meer georganiseerd moeten worden en dat is wel Gerdien haar ding. Over 2 jaar weten we weer meer of de stap naar Kitimat gemaakt zal worden. Nu gewoon doorwerken om alles zo goed te kunnen voorbereiden en we weer door kunnen naar de volgende fase.
De komende weken zullen we dus in Nederland zijn. Wim zal gewoon aan het werk zijn. Gaat een week eerder terug om naar Vancouver door te gaan, Gerdien blijft een weekje langer om zo ook de bruiloft van haar nichtje Frederike mee te maken! Onze kinderen hebben onze prioriteit! En nu iedereen verspreidt woont, is dat een grote uitdaging om ze te zien en te spreken; om nou in Nederland met ze te moeten Skypen gaat wat ver, dan rijden we liever naar ze toe.
De tijd zal weer omvliegen, even goed leuk om elkaar te zien, te spreken in zo ver dit mogelijk is.
Voor nu lieve groeten en een "Big Hugh"!
Wim en Gerdien
-
06 Mei 2014 - 00:55
Leo En Cobu:
Lieve Gerdien en Wim
We komen net thuis en het is hier nu 24.00 uur in de nacht. We hebben in Hilversum bij vrienden naar het bevrijdingsvuurwerk gekeken met de tweeling (9 jaar) van Alja, ze zijn onderweg naar huis in de auto in slaapgevallen en liggen nu in verder te slapen in hun bed.
Bij thuiskomst zag ik je mail.
Wat een leuk en mooi verhaal weer. Vooral dat gedoe met die debitcard alhoewel je je ook wild schrikt als er geen geld op staat.
En wat een leuk cadeau een ticket naar Nederland nu dat heb je wel verdiend.
Volgens ons heb je al wel weer veel in je eentje in Calgary gezeten.
Die sneeuw duurt ook lang, wanneer is de winter daar afgelopen ? Is het net als Zweden en is de zomer maar ongeveer 4 maanden?
Leuk dat jullie de Koningsdag hebben gevierd, lekker Hollands thuis gevoel.
Mooie foto's en een mooie tas.
Live groeten van Leo en Coby
-
06 Mei 2014 - 02:22
Ingrid:
Lieve Gerdien, wens je een heerlijke tijd in Nederland toe! Hopelijk niet te veel getouwtrek van iedereen en vooral genieten van jullie kinderen.
Wij hebben alles ingepakt, gaan de kou voorgoed verlaten en gaan door naar het volgende avontuur! Was leuk om elkaar te ontmoeten. we komen elkaar vast elders tegen in de Shell wereld!
Groeten, Ingrid -
06 Mei 2014 - 03:04
Eveline:
Wat een heerlijk verslag weer om te lezen!
Geniet van je week kn Nederland !
Liefs Eveline -
06 Mei 2014 - 05:01
Susan:
Gerdien, heerlijk genieten van jullie kinderen, heerlijk lente weer; de bruiloft en gewoon alles wat Nederlands is! Als je terug komt een hopelijk op het terras een kop koffie met stroopwafels!
Groeten, Susan
-
06 Mei 2014 - 05:32
Familie Tijmons:
Beste Wim en Gerdien,
Wat een boeiend verslag van jullie leven daar, van zowel de leuke als de wat mindere kanten. Fijn dat jullie weer een paar weken met de kinderen en andere familieleden/vrienden kunnen doorbrengen. Hartelijke groeten Richard en Jakolien.
-
06 Mei 2014 - 06:54
Marga Elberse:
Hallo Wim en Gerdien,
Leuk om zo jullie belevenissen te lezen in jullie "nieuwe thuisland" .
We zien jullie gauw in onze straat.
Fijn om weer even met alle kinderen samen te zijn.
Hier is het precies andersom: wij als ouders op het nest en de kinderen ergens op de aardbol.
Maar ook wij zien eind mei alle kinderen met hun partners en de kleinkinderen op 1 middag.
De winter is lang bij jullie (dat vertelde onze jongste zoon ook die regelmatig in Canada is).
Hopelijk veel zon als jullie op het Nederlandse nest zijn.
Lieve groet van Peter en Marga
-
06 Mei 2014 - 08:35
Anneke:
Lieve Gerdien, geweldig weer om van alles te lezen. Je moet ook van alle markten thuis zijn. Wat een gedoe met zo'n bank en dan alles in het Engels. Volgens mij kent de buurtsupermarkt hier in Houten jou ook om je veel kleurigheid! Altijd genieten! Waar heb je die boodschappentas nou weer vandaan? Als je tijd en zin hebt in een kop koffie.. Altijd welkom! Geniet van jullie kinderen!
Groetjes Anneke -
06 Mei 2014 - 09:36
Bas En Aly:
Hoi Wim en Gerdien,
Gezellig om even weer wat van jullie te horen!
Een druk bestaan en veel belevenissen zeg!
Leuk dat jullie binnenkort weer even Houten aandoen.
Misschien zien of spreken we elkaar nog!
(Onze kinderen gaan binnenkort met vakantie naar Canada.
Ik zal ze vertellen dat ze warme kleding mee moeten nemen!)
Liefs, -
06 Mei 2014 - 12:12
Gerrie Van Heuvelen:
Lieve kinderen,
Wat een leuk verhaal ,maar nog leuker dat je nu weer even naar nederland komt.
We zien er naar uit !!!! liefs mama.
-
06 Mei 2014 - 21:56
Jan:
Goede reis, Wim en Gerdien!
Altijd leuk om jullie verslag te lezen. Weer een hele onderneming om weer zo'n lange reis te moeten maken, over de jetlag maar niet te spreken, daar raak je nooit aan gewend of hebben jullie daar niet zoveel last van, hopelijk Wim zeker niet! Fijne tijd met jullie gezin!
Zelf ook veel op reis geweest, voorlopig weer wat rustiger. Bijzonder Gerdien dat jij het daar in je eentje redt. Zal soms best eenzaam zijn. Nu extra genieten de komende weken!
Groeten, Jan -
06 Mei 2014 - 22:14
Marleen:
Gerdien en Wim, goede reis en fijne tijd in Nederland!
Marleen -
07 Mei 2014 - 10:10
Aky Van Der Beek:
Beste Gerdien en Wim,
Bedankt voor jullie uitgebreide verslag. Goede reis naar Nederland en misschien spreken we elkaar nog.
Groetjes, Aky -
07 Mei 2014 - 16:17
Marry Ravesloot:
Lieverds, heerlijk om weer te lezen. En wat fijn voor jullie en voor je kinderen elkaar weer te ontmoeten!
(en ook wij natuurlijk) Fijne tijd!
-
07 Mei 2014 - 20:50
Lammy:
Dag Wim en Gerdien,
ik moet zeggen je bent een schrijfster in hart en nieren!
Leuk te lezen Gerdien.
Ja die "eeuwige"sneeuw komt (hoe mooi ook) wel een keer je neus uit denk ik.
Altijd koud....?
Maar het gaat voorbij, en dan komt de LENTE!
Liefs Lammy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
