Terug op Canadese bodem!
Door: Wim en Gerdien
Blijf op de hoogte en volg WimenGerdien
26 Maart 2014 | Canada, Calgary
Na enige tijd weer van het Hollandse leven te hebben genoten, ben ik weer terug op Canadese bodem. Tussen alle extra beveiliging, nog niet afgesloten wegen en Delfts Blauwe meisjes door, dit allemaal voor de Nucleaire Top!; kon ik gelukkig mijn plaats in het KLM vliegtuig naar Calgary bemachtigen.
Na een vlucht van 9 uur en 4 films verder, kwam ik weer veilig op de Canadese bodem. Heerlijk om elkaar; Wim en ik naar 4 weken weer in de armen te sluiten. I.v.m met kleine operatie van Jens, onze oudste zoon, ben ik langer in dan gepland in Nederland gebleven.
In Nederland een heerlijke tijd gehad, qualititeit met onze kinderen, familie en vrienden en niet te vergeten het heerlijke “lente”weer!
Genieten van ons thuis in Houten, vertrouwt en toch ook vreemd. Ook voor de kinderen, die dit huis bewonen, wennen dat moederlief weer even thuis is. Alle drukke agenda’s naast elkaar leggen, want het is vooral toch leuk om ook samen koffie te drinken en maaltijd met elkaar te hebben.. zeker nu ik toch even in Nederland ben
Samen met Philine een weekend naar Breda gevlucht, dit om dat zoonlief en zijn dispuutgenoten, ons huis al hadden geboekt, voordat ik wist dat ik langer in Nederland zou blijven. Tja en om nou te midden van 30 studenten thuis te blijven... voor beide partijen niet echt fijn! Was overigens een heerlijk vertoeven in Breda!
Was fijn om met mensen af te spreken, bij te praten en elkaar te ontmoeten. Daarnaast steeds toch weer in tijdnood en blijft het steeds weer prioriteit te stellen. Even goed sommige mensen niet genoeg gesproken, hopelijk volgende keer beter! Ga ik het nog beter plannen..
Daarnaast mochten Wim en ik februari een mooi reis leiden, voor een stichting waar we eerder voor mochten reizen. Bijzonder om zo iets te kunnen betekenen voor anderen, een zegen voor anderen te kunnen zijn terwijl wij ons zelf nog meer gezegend voelden om dit te mogen meemaken. Wim vloog voor de reis via Amsterdam, kon gelijkertijd onze kinderen weer zien; even kostbare family time.
Het blijft een vreemd leven, het voelt soms als of je in spagaat zit. Afscheid nemen blijft lastig en ons hart verscheurd. Ben benieuwd of dit leven ooit zal wennen. Gelukkig ervaren wij, als christenen dat onze Hemelse Vader bij ons en tegelijkertijd ook bij onze kinderen is. Dat maakt het voor ons makkelijker, wetende dat Hij voor een ieder zorgt.
Ook nu in deze periode ook veel herinneringen aan vorig jaar zijn. Mijn lieve vader lag rond deze tijd op zijn sterfbed. Een tijd van bijzondere, dierbare, verdrietige en mooie herinneringen. Mijn vader zou komende zaterdag 29 maart 76 jaar worden, 3 weken later is het een jaar geleden dat hij Thuis werd gehaald! Een groot gemis voor ons, in het bijzonder natuurlijk voor mijn moeder, een leegte die wij als kinderen niet kunnen opvullen.
Ondanks dat het leven hier best eenzaam is, moet ik zeggen dat ik mij niet verveel en gelukkig veel talenten heb om mij zelf te vermaken. Heerlijk dan ook dat ik een eigen atelier hier heb, fijn om weer aan de slag te kunnen, daarnaast misschien nog meer aan mijn kook en bakkunsten kan werken, dingen uitproberen; arme Wim?! Daarnaast liggen er nog heel veel digitale foto’s te wachtten .. en wie weet wat voor een contacten ik ga maken en kan ik weer creatieve workshops geven.
Voor nu is het weer even omschakelen in het Canadese leven; met de auto van winkel naar winkel; de weg weer zoeken in de supergrote supermarkten, wel terug antwoorden op de vraag: “ Hello, how are you?”, bij de supermarkt geduldig je boodschappen laten inpakken en het vooral niet zelf willen doen, bij het afrekenen zeggen of je debet of credit wilt betalen. Ze willen heel graag dat de mensen credit betalen!! Daarbij ook je bonuskaartnr. uit je hoofd kunnen opzeggen; waar ik mij met al die verschillende winkels met ieder zijn eigen kaart nog steeds niet in verdiept heb. Ben bang dat ik dit ook niet ga doen...
In het verkeer weer goed opletten, daadwerkelijk stil staan bij een stopbord, bij een kruising om beurten elkaar voor laten gaan, bij een rood stoplicht wel af te mogen slaan en dus niet de hele rij ophouden omdat je vergeten bent... dat je het verkeer rechts voorbij, wat echt relaxed is! Naar iedereen in de straat zwaaien, dit deed ik in Houten eigenlijk ook al.. ;)
En dan nog het weer... Het is hier nog steeds winter; bij aankomst in Calgary was het -15 C, dat was dus wel even wennen! Gelukkig niet gelijk aan het sneeuw schuiven, maar de weersvooruitzichten zien er wel naar uit.. Tja en daar is nog steeds geen App voor! ;) Toch is het in maart een ruime week ( +15 C ) heel erg mooi weer geweest, zelfs zo dat de Canadezen dachten dat de winter voorbij was; deze eindigt gewoonlijk eind april. Wim zelfs reed al met zijn Porsche met open dak; deze pret was echter van korte duur! Ondanks dat het nog volop winter is liggen de winkels al vol zomerkleding. Als het hier -5 C beginnen de Canadezen er al over na te denken of ze hun jas thuis kunnen laten...
Wim reist veel heen en weer voor zijn werk. Zoals Johan Cruijf al wist; “elk nadeel heeft zijn voordeel!” Nu zit Wim in Houston, direct na dat ik een dag thuis ben, dat is natuurlijk jammer als je elkaar al lange tijd niet hebt gezien, maar als volgende week Wim naar Vancouver gaat, ga ik weer mee en maken we er gelijk een gezellig weekend van!
In afwezigheid van Gerdien, heb ik veel uren gemaakt in het werk. Een essentiële goedkeur voor het project staat deze maand op het programma. Dat viel min of meer samen met de selectie van een aannemersconsortium dat het project verder moet gaan ontwikkelen en bouwen. Een contract van een aantal miljarden dollars heeft heel wat voeten in aarde en er zijn maar een handvol partijen in de wereld die dit specifieke werk op deze schaal aankunnen. We zijn er met een heel team meer dan een jaar mee bezig geweest om zover te komen. We hebben nog een paar maanden onderhandelen in het vooruitzicht om alle punten en komma’s goed te krijgen.
De Porsche staat bijna geen dag stil, weer of geen weer. De ventilatie werkt nog steeds niet goed, hij zuipt benzine (meer dan zou mogen, overigens goed mijn werkgever!), en ik geniet van de herrie. Met de aanschaf van een USB kabeltje (uit Noorwegen!) kan ik nu de boordcomputer van de auto uitlezen en bijvoorbeeld zien welke onderdelen van de verwarming fout zijn. Het bevestigd alleen maar wat ik al wist, maar toch leuk om het op je computerscherm te zien. Ik las in een autoblad dat Porsche weer teruggaat naar 4 cilinder boxer motoren, terug naar de oer-Porsche, ofwel de Kever!
Door omstandigheden ben ik een meerdere keren in Kitimat geweest, dit is het gebied waar het LNG Canadaproject gebouwd zal worden. Ik weet nu hoe het eruit ziet als er ruim een halve meter sneeuw valt in slechts een halve dag, niet te filmen. De sneeuwvlokken zijn een stuk groter dan ik ze ooit gezien heb. De natuur is heel mooi als je het kunt zien. In de sneeuw zie je niks.
Als je gelukkig getrouwd bent zoals wij, dan is het toch wel heel erg fijn dat Gerdien weer thuis is!
Ondertussen is Wim ook alweer 25 jaar bij de zaak! 1 maart 1989 begon Wim bij Shell Moerdijk. Wim werd toendertijd aan genomen bij Shell International, een begin van een heel avontuur. Times flies! Bij Shell Canada wordt hier weinig aan gedaan, dan een officiële bedankbrief van Shell director en een klein goud Shellspeldje! In Nederland gaat dit met een extra maandsalaris, etentje en gouden sieraad gepaard, en vooral niet te vergeten gebak eten met de baas. Toen Wim in Nigeria 10 jaar bij de zaak was, kregen we een mooie certificaat van Shell Nigeria; daarnaast een “groot” geldbedrag, wat een verrassing! En een verrassing was het, want al gauw kwamen we er achter dat het geldbedrag van zo’n 25.000, 00 niet in de toendertijdse nederlandse guldens maar in Nigeriaanse Naira’s was. 100 euro is namelijk 22747,50. Het geld staat nog ergens op een bank in Nigeria, we moesten het persoonlijk ophalen, maar de reis er naar toe was heel wat kostbaarder dan het bedrag op zich.. Het certificaat is ingelijst en prijkt aan de muur. Een geweldige herinnering!
Wim en ik gaan het zeker nog samen vieren, want 25 jaar blijft toch bijzonder!
Voor nu weer een greetings and a Big Hug!
Wim en Gerdien
Na een vlucht van 9 uur en 4 films verder, kwam ik weer veilig op de Canadese bodem. Heerlijk om elkaar; Wim en ik naar 4 weken weer in de armen te sluiten. I.v.m met kleine operatie van Jens, onze oudste zoon, ben ik langer in dan gepland in Nederland gebleven.
In Nederland een heerlijke tijd gehad, qualititeit met onze kinderen, familie en vrienden en niet te vergeten het heerlijke “lente”weer!
Genieten van ons thuis in Houten, vertrouwt en toch ook vreemd. Ook voor de kinderen, die dit huis bewonen, wennen dat moederlief weer even thuis is. Alle drukke agenda’s naast elkaar leggen, want het is vooral toch leuk om ook samen koffie te drinken en maaltijd met elkaar te hebben.. zeker nu ik toch even in Nederland ben
Samen met Philine een weekend naar Breda gevlucht, dit om dat zoonlief en zijn dispuutgenoten, ons huis al hadden geboekt, voordat ik wist dat ik langer in Nederland zou blijven. Tja en om nou te midden van 30 studenten thuis te blijven... voor beide partijen niet echt fijn! Was overigens een heerlijk vertoeven in Breda!
Was fijn om met mensen af te spreken, bij te praten en elkaar te ontmoeten. Daarnaast steeds toch weer in tijdnood en blijft het steeds weer prioriteit te stellen. Even goed sommige mensen niet genoeg gesproken, hopelijk volgende keer beter! Ga ik het nog beter plannen..
Daarnaast mochten Wim en ik februari een mooi reis leiden, voor een stichting waar we eerder voor mochten reizen. Bijzonder om zo iets te kunnen betekenen voor anderen, een zegen voor anderen te kunnen zijn terwijl wij ons zelf nog meer gezegend voelden om dit te mogen meemaken. Wim vloog voor de reis via Amsterdam, kon gelijkertijd onze kinderen weer zien; even kostbare family time.
Het blijft een vreemd leven, het voelt soms als of je in spagaat zit. Afscheid nemen blijft lastig en ons hart verscheurd. Ben benieuwd of dit leven ooit zal wennen. Gelukkig ervaren wij, als christenen dat onze Hemelse Vader bij ons en tegelijkertijd ook bij onze kinderen is. Dat maakt het voor ons makkelijker, wetende dat Hij voor een ieder zorgt.
Ook nu in deze periode ook veel herinneringen aan vorig jaar zijn. Mijn lieve vader lag rond deze tijd op zijn sterfbed. Een tijd van bijzondere, dierbare, verdrietige en mooie herinneringen. Mijn vader zou komende zaterdag 29 maart 76 jaar worden, 3 weken later is het een jaar geleden dat hij Thuis werd gehaald! Een groot gemis voor ons, in het bijzonder natuurlijk voor mijn moeder, een leegte die wij als kinderen niet kunnen opvullen.
Ondanks dat het leven hier best eenzaam is, moet ik zeggen dat ik mij niet verveel en gelukkig veel talenten heb om mij zelf te vermaken. Heerlijk dan ook dat ik een eigen atelier hier heb, fijn om weer aan de slag te kunnen, daarnaast misschien nog meer aan mijn kook en bakkunsten kan werken, dingen uitproberen; arme Wim?! Daarnaast liggen er nog heel veel digitale foto’s te wachtten .. en wie weet wat voor een contacten ik ga maken en kan ik weer creatieve workshops geven.
Voor nu is het weer even omschakelen in het Canadese leven; met de auto van winkel naar winkel; de weg weer zoeken in de supergrote supermarkten, wel terug antwoorden op de vraag: “ Hello, how are you?”, bij de supermarkt geduldig je boodschappen laten inpakken en het vooral niet zelf willen doen, bij het afrekenen zeggen of je debet of credit wilt betalen. Ze willen heel graag dat de mensen credit betalen!! Daarbij ook je bonuskaartnr. uit je hoofd kunnen opzeggen; waar ik mij met al die verschillende winkels met ieder zijn eigen kaart nog steeds niet in verdiept heb. Ben bang dat ik dit ook niet ga doen...
In het verkeer weer goed opletten, daadwerkelijk stil staan bij een stopbord, bij een kruising om beurten elkaar voor laten gaan, bij een rood stoplicht wel af te mogen slaan en dus niet de hele rij ophouden omdat je vergeten bent... dat je het verkeer rechts voorbij, wat echt relaxed is! Naar iedereen in de straat zwaaien, dit deed ik in Houten eigenlijk ook al.. ;)
En dan nog het weer... Het is hier nog steeds winter; bij aankomst in Calgary was het -15 C, dat was dus wel even wennen! Gelukkig niet gelijk aan het sneeuw schuiven, maar de weersvooruitzichten zien er wel naar uit.. Tja en daar is nog steeds geen App voor! ;) Toch is het in maart een ruime week ( +15 C ) heel erg mooi weer geweest, zelfs zo dat de Canadezen dachten dat de winter voorbij was; deze eindigt gewoonlijk eind april. Wim zelfs reed al met zijn Porsche met open dak; deze pret was echter van korte duur! Ondanks dat het nog volop winter is liggen de winkels al vol zomerkleding. Als het hier -5 C beginnen de Canadezen er al over na te denken of ze hun jas thuis kunnen laten...
Wim reist veel heen en weer voor zijn werk. Zoals Johan Cruijf al wist; “elk nadeel heeft zijn voordeel!” Nu zit Wim in Houston, direct na dat ik een dag thuis ben, dat is natuurlijk jammer als je elkaar al lange tijd niet hebt gezien, maar als volgende week Wim naar Vancouver gaat, ga ik weer mee en maken we er gelijk een gezellig weekend van!
In afwezigheid van Gerdien, heb ik veel uren gemaakt in het werk. Een essentiële goedkeur voor het project staat deze maand op het programma. Dat viel min of meer samen met de selectie van een aannemersconsortium dat het project verder moet gaan ontwikkelen en bouwen. Een contract van een aantal miljarden dollars heeft heel wat voeten in aarde en er zijn maar een handvol partijen in de wereld die dit specifieke werk op deze schaal aankunnen. We zijn er met een heel team meer dan een jaar mee bezig geweest om zover te komen. We hebben nog een paar maanden onderhandelen in het vooruitzicht om alle punten en komma’s goed te krijgen.
De Porsche staat bijna geen dag stil, weer of geen weer. De ventilatie werkt nog steeds niet goed, hij zuipt benzine (meer dan zou mogen, overigens goed mijn werkgever!), en ik geniet van de herrie. Met de aanschaf van een USB kabeltje (uit Noorwegen!) kan ik nu de boordcomputer van de auto uitlezen en bijvoorbeeld zien welke onderdelen van de verwarming fout zijn. Het bevestigd alleen maar wat ik al wist, maar toch leuk om het op je computerscherm te zien. Ik las in een autoblad dat Porsche weer teruggaat naar 4 cilinder boxer motoren, terug naar de oer-Porsche, ofwel de Kever!
Door omstandigheden ben ik een meerdere keren in Kitimat geweest, dit is het gebied waar het LNG Canadaproject gebouwd zal worden. Ik weet nu hoe het eruit ziet als er ruim een halve meter sneeuw valt in slechts een halve dag, niet te filmen. De sneeuwvlokken zijn een stuk groter dan ik ze ooit gezien heb. De natuur is heel mooi als je het kunt zien. In de sneeuw zie je niks.
Als je gelukkig getrouwd bent zoals wij, dan is het toch wel heel erg fijn dat Gerdien weer thuis is!
Ondertussen is Wim ook alweer 25 jaar bij de zaak! 1 maart 1989 begon Wim bij Shell Moerdijk. Wim werd toendertijd aan genomen bij Shell International, een begin van een heel avontuur. Times flies! Bij Shell Canada wordt hier weinig aan gedaan, dan een officiële bedankbrief van Shell director en een klein goud Shellspeldje! In Nederland gaat dit met een extra maandsalaris, etentje en gouden sieraad gepaard, en vooral niet te vergeten gebak eten met de baas. Toen Wim in Nigeria 10 jaar bij de zaak was, kregen we een mooie certificaat van Shell Nigeria; daarnaast een “groot” geldbedrag, wat een verrassing! En een verrassing was het, want al gauw kwamen we er achter dat het geldbedrag van zo’n 25.000, 00 niet in de toendertijdse nederlandse guldens maar in Nigeriaanse Naira’s was. 100 euro is namelijk 22747,50. Het geld staat nog ergens op een bank in Nigeria, we moesten het persoonlijk ophalen, maar de reis er naar toe was heel wat kostbaarder dan het bedrag op zich.. Het certificaat is ingelijst en prijkt aan de muur. Een geweldige herinnering!
Wim en ik gaan het zeker nog samen vieren, want 25 jaar blijft toch bijzonder!
Voor nu weer een greetings and a Big Hug!
Wim en Gerdien
-
26 Maart 2014 - 18:04
Mama V. Heuvelen:
Wat een gezellige brief,ik ben weer helemaal op de hoogte!!!
lieve groetjes.mama
-
26 Maart 2014 - 18:24
Margrietha:
Ha Gerdien,
Wat leuk om te lezen allemaal....
Ja, die nucleaire top wilde wat he...
Edwin heeft 2 dagen thuis gewerkt. Ach, en fietsen naar Zoetermeer ging goe hoor...;)
Hopelijk vind je snel je draai weer in Calgary.
Heel veel groetjes, Margrietha
ps Erik is inmiddels lid van het dispuut en gelukkig klaar met de ontgroening. haha, tis wat met die studenten....
-
26 Maart 2014 - 20:29
Evelyn:
Een gezellige en zeer volledige brief met herkenning zoals het 10 jarig jubileum in Nigeria en het 25 jarig jubileum want dat heeft Jan ook dit jaar. Een volgend jaar zijn we 25 jaar getrouwd dat gaat inderdaad hard allemaal. En ook wij genieten van onze speel auto en hebben haar al veel gereden met veel plezier, toch Midlife !?
Groetjes -
27 Maart 2014 - 04:21
Marcel En Suzan:
Hoi Gerdien,
Leuk stukje zeg! Fijn dat jullie weer verenigd zijn. Hou je goed en veel plezier samen.
Groetjes en zegen,
Marcel en Suzan -
27 Maart 2014 - 08:28
Truus :
Fijn weekend in Vancouver. Je loopt hier net het mooie weer mis. Maar toch ook weer fijn om bij Wim te zijn.
groetjes, Truus -
27 Maart 2014 - 10:02
Marry Ravesloot:
Weer genoten van jullie verslag! Heel fijn weekend gewenst in Vancouver!
Liefs, papa en mama -
27 Maart 2014 - 14:52
Claudia :
Hoi Wim en Gerdien,
Wat een ontzettend leuk en mooi verslag.
Wim gefeliciteerd met je 25 jarige jubileum.
Geniet van elkaar en heel veel Zegen voor jullie
Knuf,
Claudia -
27 Maart 2014 - 22:10
Annelies:
Hi Wim en Gerdien,
super leuk om jullie zo te volgen!Leuk hoe jullie schrijven. Super hoe jullie alles doe. Gerdien hoe jij alles doet, gemis van je kinderen zal niet makkelijk zijn. Ben benieuwd naar nieuwe kunstwerken!
Groetjes Annelies
-
28 Maart 2014 - 12:01
Leo En Coby:
Lieve Gerdien en Wim
Wat heb je weer een mooi verslag geschreven Gerdien. Wat heb je veel meegemaakt in korte tijd. Mooie, fijne en ook verdrietige herinneringen.
Nu weer terug in Canada, wat best stil zal zijn. Gelukkig kan je je goed vermaken. Toch vinden wij je een moedig mens. Top!
Voor Wim ook spannend wat er allemaal staat te gebeuren. Gelukkig gaat het wel goed met de kinderen in Nederland. Maar het zal niet altijd makkelijk zijn. Veel sterkte veel geluk samen.
Lieve groeten van ome Leo en tante Coby vanuit een zeer zonnig Portugal. -
30 Maart 2014 - 22:16
Steluta:
Beste Wim en Gerdien, bedankt voor jullie mooie woorden.En natuurlijk voor jullie moeite om dit allemaal voor ons op te schrijven. Het is altijd leuk om nieuws uit Canada te horen.Het gaat jullie goed daar,we wensen jullie een fijne tijd samen en hopen jullie gauw weer te zien! Groeten de Toolsematjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
